Σπάω την ακίνητη στιγμή χαράζοντας γράμματα στο μουσκεμένο από τα δάκρυά μου χαρτί κι ύστερα τυπώνοντάς τα – κάθε μου λέξη λουλούδι και ξίφος, αλλά και πυξίδα στο ταξίδι της ζωής, που με οδηγεί έξω, στη σκηνή του δρόμου για τη συνάντηση με τους συνανθρώπους∙ σώμα με σώμα γυμνό, πρόσωπο με πρόσωπο ολόκληρο μοιράζομαι την ανάσα και την κραυγή που έγινε λόγος, που γίνεται "Θέατρο ξανά" ενώνοντας πέτρα και θάλασσα και ουρανό.
Το πλήρες κείμενο αυτής της ομιλίας μου για το θέατρο δημοσιεύτηκε στο λογοτεχνικό περιοδικό Χάρτης, τεύχ. 29:
https://www.hartismag.gr/hartis-29/diereynhseis/thn-akinhth-stigmh
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου