BOOKIA: «Ντελικάλτ, Εγώ και Μερικές Φίλες μου ν.2», της Αλεξάνδρας Μυλωνά

Χειροποίητη αφήγηση ψυχής - μικρό προσωπικό σχόλιο για τους "Ήρωες της αυλής" του Κώστα Αρώνη

 

18η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης. Φωτό: Χάρις Αρώνη.

     

Πρόκειται για μια πολύ προσωπική, άδολη και ανεπιτήδευτη κατάθεση ψυχής με λόγια, αλλά και με χάρτες και σκίτσα, όλα χειροποίητα - από το χέρι του πολυπράγμονα δημιουργού Κώστα Αρώνη. Ο συγγραφέας στο βιβλίο του Οι ήρωες της αυλής (Ιανός 2021) θυμάται και καταγράφει έναν κόσμο που χάθηκε ανεπιστρεπτί, τον κόσμο της παιδικής του ηλικίας και της συνυφασμένης με αυτήν αθωότητας στα καλντερίμια της μικρής μας πόλης, της Θεσσαλονίκης.

    Κοινές οι μνήμες, κοινή η νοσταλγία για την επιστροφή που επιχειρείται μέσα από το βλέμμα ενός νέου μικρού ήρωα, του εντεκάχρονου Κωστή, ο οποίος ιχνηλατεί το παρελθόν χωρίς όμως να εξαντλείται στη συγκίνηση. "Το βιβλίο του Αρώνη είναι μια μορφή μύησης στον αστικό χώρο για τα παιδιά του 21ου αιώνα, αλλά και υπενθύμιση στους γονείς τους για έναν κόσμο που έχει χαθεί με την ανωνυμοποίηση των γειτονιών", γράφει ο Ευάγγελος Αυδίκος (https://www.fractalart.gr/oi-iroes-tis-aylis/). Έτσι, ακόμα περισσότερο, δίνει την ευκαιρία τού αναστοχασμού και του επαναπροσδιορισμού στον ενήλικα συγγραφέα, στον Κώστα αλλά και σε όλους εμάς, προτείνοντας, ίσως, έναν λογοτεχνικό δρόμο για την υπέρβαση του αδιέξοδου του παρόντος. Κι αυτή είναι, επίσης, μια πράξη απελπισμένα ηρωική.

(Όλα τα σχόλια αυτής της σειράς, μικρά και προσωπικά - το συγκεκριμένο, το πιο προσωπικό απ' όλα. Το έβλεπα το αφήγημα να δημιουργείται σελίδα με τη σελίδα ή μάλλον το άκουγα, αφού ο συγγραφέας μοιραζόταν μαζί μου κάθε κεφάλαιο, μόλις αυτό ολοκληρωνόταν - σάρκα από την σάρκα του οι λέξεις. κομμάτια από την ψυχή του ανάμεσα στις σειρές. Πώς να μην χαίρομαι τώρα που τα λόγια τυπώθηκαν  και ταξιδεύουν από τις εκδόσεις Ιανός, για να συναντήσουν το αναγνωστικό κοινό τους;)

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

      "Το σπίτι όπου γεννήθηκα κι εκεί όπου µένω βρίσκεται στην Εγνατία, στην πλατεία των Μακεδονομάχων, από την πάνω πλευρά της πλατείας. Εκεί έχει ένα μεγάλο πάρκο που είναι καινούργιο εκτός από το σιντριβάνι που υπάρχει στο κάτω µέρος του πάρκου και που είναι διατηρημένο από παλιά. Παλιότερα, η µισή έκταση του πάρκου ήταν αλάνα και είχε πάντα παρκαρισμένα κάτι μεγάλα λεωφορεία και ήταν πολύ άσχηµα. Τώρα µε τη νέα του μορφή αυτά έφυγαν και είναι όλα µια χαρά. […]

[...] Στην κάτω γωνία από την ανατολική πλευρά της πλατείας, βρίσκεται το σχολείο µου, είναι το 37ο ∆ηµοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης. ∆ίπλα ακριβώς στο σχολείο βρίσκεται «Η γωνιά του βιβλίου», της κυρά Χρυσούλας της Κάτου. Από εκεί παίρνουµε ό,τι µας χρειάζεται για τις ανάγκες του σχολείου, όπως τετράδια, µολύβια, χειροτεχνίες και τέτοια. Εγώ ανακαλύπτω συνέχεια ότι κάποιο µικρό πράγµα θα µου λείπει –µια σβηστήρα ας πούµε ή µια ξύστρα–και πηγαίνω, γιατί κάθε φορά που µπαίνω µέσα για να αγοράσω κάτι, ενθουσιάζοµαι. Μου φαίνεται πως το βιβλιοπωλείο είναι µεγαλύτερο από το σχολείο µας. Είναι πολύ όµορφο να κοιτάς τριγύρω, τα βιβλία στα ράφια, τα παιχνίδια στις κρεµάστρες, µυρίζει όµορφα και η κυρά Χρυσούλα µ’ αγαπάει. Έχει κι έναν γιο, µεγάλο και ψηλό που τον λένε Γιώργο.Αυτός θέλει να γίνει συγγραφέας κι έρχεται συνέχεια στην τάξη και µας λέει εξυπνάδες και αστεία. Με κάποια από αυτά γελάµε πολύ"

 

     

 

Φωτογραφίες από την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2021, 15:00-16:00 στην Αίθουσα «Φιλολογικό καφενείο»-Περίπτερο 13, 18η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.

Ομιλητές: 

Ευάγγελος Αυδίκος, συγγραφέας και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Βασιλική Παπαδοπούλου, καθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Συντονισμός εκδήλωσης, ανάγνωση: Αλεξάνδρα Μυλωνά, συγγραφέας και φιλόλογος Π.Σ.Π.Θ.