Το εύρημα ενός αναγραμματισμού. Η ομοιότητα μεταξύ δύο ανθρώπων και της αντίθεσης των ρόλων τους στη σκηνή μιας φυλακής. Το αίνιγμα ενός γραφικού χαρακτήρα που λύνεται με την αντιγραφή, παραμένοντας μυστήριο. Η παρακολούθηση μιας παρακολούθησης εντός οικογένειας. Το παράδοξο της έλλειψης συγχρονισμού μεταξύ ερώτησης και απάντησης. Το άγριο παιχνίδι των αθώων παιδιών. Κλέφτες + αστυνόμοι, δώδεκα διηγήματα της Ευσταθίας Δήμου (Γκοβόστης 2020) - μια γραφή που ελκύεται από και εστιάζει στο αλλόκοτο του χρόνου και της ζωής.
Ένα παιχνίδι εξ αποστάσεως και η δική μου γνωριμία με τη συγγραφέα διαμέσου ελληνικών ταχυδρομείων, ηλεκτρονικών διευθύνσεων και άλλων ψηφιακών συνδέσεων. Σκηνοθέτης τής συνάντησης, ο ποιητής που με το παιγνιώδες βλέμμα του πρώτος εντόπισε τους κοινούς μας τόπους. Απολαμβάνω κι εγώ, λοιπόν, τώρα τη χαρά μιας καινούριας φιλίας παιζο-γράφοντας.
Το ομώνυμο με τον τίτλο της συλλογής διήγημα: https://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/category/%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%B9%CF%83/1-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B1/%CE%B4%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%AF%CE%B1/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου